Lo estato de las còsas: WYSIWYG

[ˈwɪziwɪɡ]​

Martín Rincón Botero 

16.11.2016. 

Rev. 8.12.2016


Artikel auf Neolatino / Artícolo en Neolatino


Si hi ha un problema per a soluzionare en lo mondo de la música è lo problema del tèrmino "música contemporánea". Èo metéssimo como compositore haio de facto pòco interesse en altros possíbiles problemas en lo mondo musicale. Las anticas discussiones en tòrno a una o altra tècnica compositiva, las actuales sopre lo nòvo conceptualismo, los artícolos dedicatos a una o altra pèza effectista, los espázios geomètricos, non-euclidianos, fractales, o comoconque se appellen en la música de X o Y compositore conoshuto o emergènte, lo problema de la representazione gráfica de la música, lo antiquato o avantguardista que pòte resultare una o altra estètica, etc., son totas consideraziones, a mèo parere, menores. Mais la impossibilitate actuale de poter descríver-le a la gènte lo que se face attravèrso de un concèpto relativamente claro have como resultato una absènzia pública de interesse per lo offício pròprio, pòsqué è impossíbile èssere interessato en lo que non metesmo alcuno sape qué è, a menos que se sèa músico professionale o que uno sèa en "la escena".

Quale è precissamente la música contemporánea? Moritz Eggert en suo Bad Blog der Musick se face la metéssima demanda con lo tèrmino "nòva música" (Neue Musik). Que se dica "nòva música", "música contemporánea", "música modèrna", etc., è eguale de inespecífico en alemanno, en espagnolo, en anglese ed en qualconque lengua. En lo mondo de la litteratura, per contraste, è normale parlare de "litteratura universale", "poesia", "autoaiuta", etc., e se assume que tota questa litteratura pòte èssere "contemporánea". Mais facèndo la analogia, quando nos referemos a la "música contemporánea" non nos referemos a qualconque música facta últimamente. Non è Lady Gaga, né è alcun viage de "New Age". È una música que se distingue de la música popolare per suo pròprio contenuto e per la pròpria exigènzia que demanda del ascoltatore. Lo resultato último deveria èssere un ascoltatore qui ha havuto una experiènzia musicale differènte a lo quotidiano, molto plus profonda e que dona materiale con substánzia al pensamènto; è una música que en cèrto mòdo deveria servire de instrumènto de culturizazione.

È normale pensare que una persona "culta" lège. Mais non solamente las notízias del jornale. Questa persona lège securamente libros de vasta portata, de plus profondo contenuto.

Possíbilemente questa metéssima persona vede cínema. Mais parlare de cínema non è necessáriamente parlare sopre films hollywoodianos. Hi ha la nozione popolare, que hi ha films commerciales (moltos de los quales son prodoctos per Hollywood) e films que non lo son. Hi ha films cultos, como libros cultos. E hi ha films e libros destinatos a lo divertimènto, con un valore plus commerciale que artístico. È de alcuna manèra evidènte que quando se parla de una persona culta, non se parla de alcuno qui lège moltos libros de autoaiuta, né de alcuno qui pòte ire al cínema occasionalmente a espectare la última comèdia hollywoodiana. È de qualque manèra esperábile que questa gènte culta lega e veda òperas profondas, mais non è egualmente necessário que se interesse por la música culta. Perque la música que una persona culta ascolta normalmente è securamente música facta per hobbyistas, música que corresponde, como nota Eggert, al 99.9% de la música en lo mondo. Assí sèmpre ha essuto. E assí è.


Mais independèntemente de si se ha estudiato en la universitate o non, presupponemos que quessa arte (cínema, litteratura) non facto con propòsitos únicamente commerciales, è una arte con plus contenuto que lo "arte commerciale" (e metéssimo quí hi ha discussiones sopre si lo arte commerciale è arte o solo un producto plus, como un sapone o un shampoo per a lo pelo).

Per qué, en la consciènzia popolare, non entran questas distinziones en lo argot quotidiano en lo que concèrne a la música? Ancora memoro un concèrto de jazz al que assistei onde affortunatamente se parlava un pòco de la categorizazione del jazz en lo mondo de la música. Se ha dicto en queste concèrto que lo jazz è "lo plus popolare de la música culta e lo plus culto de la música popolare". Donque, la música culta apparèntemente è compòsta per lo jazz, la famosa "música clássica" (que en lo ámbito quotidiano è legata a compositores del sècolo XVII a XIX, principalmente), e fòrse la "música contemporánea"? Mais qué è quesso último?

Moritz Eggert da un exèmplo bòníssimo que non conoscevo ante. La cosí nomenata "nòva música clássica" è quella música que è ancora tanto estètica como tècnicamente relazionábile a la música clássica mais plus "actuale". Ludovico Einaudi è, apparèntemente, uno exèmplo de queste gènere. Queste compositore qui face música plus o menos "New Age" lo haio ascoltato ièri per la prima vece en Spotify. Appare en álbums como "Kuschelklassiks" (clássicos per accarezar-se) e "Baby Lullabies". Elle ha estudiato (incredíbilemente) con Luciano Berio e sua música pare èssere influenziata en cèrta mesura per Philip Glass. Uno exèmplo de sua música pòte èssere trovato en queste impressionante video de sua pèza per a piano (como quasi toto suo catálogo) "Elegy for the Arctic", filmato en lo Árctico. Sua música, en vece de explorare alcuna opzione estètica o de profondizare en un aspècto de la música, cerca communicar-se con lo público utilizando mèios convenzionales o íconos sonoros extractos de la música New Age, Philip Glass, la "world music", lo pop, entre altras fòntes. Per questo, sua música ha essuto usata per films e televisione. Mais è realmente arte? Si lo arte è "la sciènzia de lo inútile" como alcuna vece ascoltai dícere a qualcuno, è queste sapone sonoro, queste incènso auditivo, queste pètalo acústico que è la música de Ludovico Einaudi música contemporánea, culta?

È per exèmplo lo Kamasutra un libro culto? Son las històrias per enfantes litteratura culta? Si a quesso non nos referemos al parlare de lègere un libro culto, per qué seria Ludovico Einaudi música culta? Si lèges e applicas lo Kamasutra con tua "pettita amica", "petite amie" como dicen los franceses, havrias executato súbito las descripziones artísticas de un libro culto? Havria essuto quesso donque una performance, una arte performativa? Si le pòtes lègere un libro a tuo bebé, è tuo bebé súbito un intellectuale? Si se pòte èssere tanto crítico per evalutare quasi toto lo que non è música, per qué è tanto diffícile èssere egualmente crítico al categorizare la música? Si se vòle ascoltare música de grande envergatura, né Ludovico Einaudi né Lady Gaga son una mina que pòssa èssere molto excavata. Aquellos offeren una experiènzia relativamente bidimensionale, que non va plus oltra, cuia descripzione corresponde melhore al acrònimo de la informática WYSIWYG.

What you see is what you get. Quesse è lo estato de las còsas.


Composer | Conductor